سیزدهمین نمایشگاه بین‌المللی سنگ‌های ساختمانی، معدن، ماشین‌آلات و تجهیزات مربوطه

چه جوری میشه راه چند ساله را ۵ روزه رفت و زود به نتیجه رسید؟ بعضی از کارشناسان هزینه‌های بالای مشارکت در نمایشگاه را قابل توجیه نمیدانند ولی اگر شرکت کنندگان غرفه بزرگ داشته باشند میتوانند محصولات حود را به خوبی معرفی کنند. با این وجود هزینه‌های صحیح و اصولی جهت حضور در نمایشگاه نه تنها هزینه اضافی نیست بلکه مثل هزینه‌های مرتبط با تبلیغات جزئی از هزینه‌های تولید محسوب می‌شود که به افزایش فروش در طی زمان مؤثر است.

نمایشگاه سنگ تهران جز بهترین نمایشگاه های کشور است که فعالان این حوزه در این نمایشگاه محصولات و آخرین دستاوردهای خود را معرفی میکنند. مکان: تهران، نمایشگاه بین‌المللی شهر آفتاب، زمان برگزاری: ۸ الی ۱۲ خردادماه ۱۴۰۲ است. شرکت روشان روز، شرکت برگزار کننده این نمایشگاه است.

تصاویری از آماده سازی نمایشگاه سنگ تهران در نمایشگاه شهرآفتاب

صحبتهای دلنشین آقای کاوه فاضل بسطامی فعال فرهنگی صنعت سنگ کشور، در مورد این دوره از نمایشگاه سنگ خالی از لطف نیست.

“بگذاریم اتحادِ بینِ افرادِ این صنعت، به متولیان نشان دهد که صنعتِ سنگِ ایران هویت و پرستیژی مهم دارد و باید به آن توجه شود. اگر تمایل داشتید در گروه ها و جمع هایی که هستید، دوستانتان را تشویق به بازدید از این نمایشگاه کنید. این حرکتی برای منفعتِ جمعی است.”

یک بار دیگر این بیت شعر را بخوانید. ارزشِ زحمتی که برای سنگ می کشید، در این سروده ی شاعرِ خوش ذوق ، نمایان است .

“گوهر از سنگ است، ما درّ گرانش كرده ايم

او چنين بوده ست اوّل، ما چنانش كرده ايم

لعل زيباي بدخشان پاره سنگي بيش نيست

ما ز غفلت زينت تاج شهانش كرده ايم

فاش تر گويم: عروس چرخ جز يك ذرّه نيست

ما بلند آوازه، خورشيد جهانش كرده ايم

سقف زيباي فلك را در شب يلداي تار ما ز نور ديدگان، اختر نشانش كرده ايم

من نمي نالم ز جور آسمان، زيرا كه ما اين كلاه تنگ را، خود، آسمانش كرده ايم

هيچ موجودي نبودي تا نشان از ما نبود هر چه را باشد نشاني، ما نشانش كرده ايم

اي كه گفتي: هست يغما را ريا سر تا به پا نيست سر تا پا ريا، ما امتحانش كرده ايم”

از غزلیات حیدر یغما ( خشتمال نیشابوری ) (زادهٔ ۱۳۰۲ در روستای صومعه، نیشابور – درگذشتهٔ ۲ اسفند ۱۳۶۶ در نیشابور) شاعر معاصر ایرانی بود. یغما به سبب شغل اصلی‌اش به «شاعر خشتمال نیشابوری» مشهور است. شغل او خشت‌مالی، در یکی از کوره‌پزخانه‌های نیشابور بود. یغما فاقد سواد بود اما شعر می‌سرود. “صنعتِ سنگ باید با اتحاد و همبستگی ، به خودباوری برسد.”